در روستای کیارام از شهرستان گالیکش در استان گلستان، بانویی سالخورده با دستانی پر از مهربانی نشسته و گل‌های زعفران را آرام‌آرام می‌گشاید. هر گل را با ظرافتی مادرانه در دست می‌گیرد و رشته‌های سرخ را جدا می‌کند؛ انگار دارد تکه‌های کوچکی از نور و زندگی را از دل گل بیرون می‌آورد. در این لحظه‌های ساده اما عمیق، زمان مکث می‌کند و سکوت روستا با صدای نرم نفس‌های او آمیخته می‌شود. آرامشی که در چهره‌اش جاری است، تمام قاب را پر کرده و روایتگر سال‌ها صبوری، عشق و زندگی در دل طبیعت گلستان است.